مد گرایی جوانان ،به روز بودن، خودنمایی
آرایش دختران نوجوان و جوان ، سن آنها را بسیار بیشتر از آنچه که هست نشان می دهد !
مقدمه : ابروهای تیغزده، موهای سیخسیخی، شلوارهای تنگی که تا دیروز آنقدر گشاد بود که به زور کمربند بسته میشد، بلوزهای تنگ با مارکها و شکلهای عجیب، مانتوهایی که هیچ شباهتی به مانتو ندارند، شالهای رنگی که فقط قسمت وسط سر را میپوشاند و آرایشهای غلیظ شده. مانتو هایی(؟) که به زحمت تا روی کمر می رسد ... دخترانی را در خیابان ها مشاهده می کنید که فکر می کنید متاهل و دارای حداقل 30 سال سن هستند اما با کمی دقت متوجه خواهید شد حدود 15 یا 16 سال سن دارند ! و البته از آن بیم ندارند که آرایش غلیظ سن دختران نوجوان و جوان را بسیار زیاد تر از اندازه واقعی ، نشان می دهد!
این تصاویر دختران و پسرانی است که هر روز در خیابانها با آن مواجه هستیم. بعضی وقتها به خاطر پوشیدن لباسهای غیرمعقول یا اصلاح و آرایشی خاصی بخصوص موی سر و صورت پسران ، آنقدر تعجب میکنید که چند ثانیه بهت زده میشوید. بعد از خود میپرسید چطور چنین چیزی ممکن است؟ و در پاسخ تنها یک حرف ممکن است بشنوید: مد شده است!
امروزه مد ومدگرایی نه تنها در نوع پوشش افراد، بلکه در بخشهای مختلفی از زندگی آنها تاثیرگذار است. از نوع آرایشهای ظاهری گرفته تا وسایل منزل و حتی گرایشها و علایق خاصی که در قشری از جامعه ناگهان اپیدمی میشود، فعالیتهایی مثل روی آوردن به ورزش یوگا، تقاضا برای جراحیهای پلاستیک و...
مد، اشاعه سریع کالا یا گرایش یک رفتار در میان افراد جامعه است و به دلیل رابطه مستقیمی که با حس تنوعطلبی دارد، در میان نوجوانان و جوانان بیشتر دیده میشود. هر ازگاهی مانند سیلی عظیم جامعه را فرا میگیرد و پس از مدتی کوتاه تغییر میکند. اما همیشه این که منشأ این تغییر و تحولات چیست و ریشههای آن از کجا میآید قابل بررسی است. خیلی از افراد مد و مدگرایی را یک امر کاملاً شخصی و سلیقهای میدانند و معتقدند نمیتوان افراد جامعه را مجبور کرد که برخلاف آنچه انتخاب میکنند و دوست دارند عمل کنند. ولی آیا انتخاب هرگونه لباس و آرایشی برای هر جامعه و فرهنگی مناسب است؟ واساساً این سوال همیشه مطرح است که مدگرایی خوب است یا نه؟
تنوعطلبی یا خودنمایی
تنوعطلبی و نوگرایی از خصایص انسان است و همیشه او را به سمت نوشدن برای یک زندگی بهتر سوق میدهد. این نیاز از تغییرات اساسی دوران بلوغ و نوجوانی است که به شکلهای مختلف در نوع رفتار، صحبت کردن و پوشش دیده میشود. جامعهشناسان و روانشناسان دلایل متفاوتی برای پیروی از مد ذکر میکنند. دکتر محمد عسگری، روانشناس میگوید: یکی از دلایل گرایش جوانان به مد به خاطر مورد توجه قرار گرفتن و پاسخگویی به نیازهای روانی آنهاست. جوانان به دلیل داشتن روحیه تأثیرپذیر آمادگی بیشتری برای پدیدههای نو دارند. دلیل دیگر هم میتواند سرخوردگیها و نداشتن اعتماد بهنفس و چشم و همچشمی باشد که افراد را به سوی مدهای مختلف میکشاند. البته عدهای هم هستند که هیچ دلیل خاصی برای تبعیت از مد ندارند و فقط به خاطر این که این پدیده در جامعه رواج پیدا کرده از آن استقبال میکنند. از طرف دیگر میتوان گفت افرادی که خرید کالاهای مد روز را انتخاب میکنند، میخواهند جای خود را در میان اطرافیان و همسن و سالهای خود باز کنند و بابت آن هزینههای بسیاری را تقبل میکنند حتی اگر برایشان مشکل باشد.
محمد 26 ساله، فروشنده یک مغازه کیف و کفش میگوید: اکثر افرادی که به سراغ مدلهای جدید و مد روز میآیند از طبقه مرفه جامعه هستند و برایشان قیمت بالای آن کالا اهمیت ندارد. بیشتر آنها جوانانی هستند که به دنبال اجناس مارک دار و خاص میآیند. او ادامه میدهد بعد از مدتی که یک مد در جامعه جا میافتد قیمتهای آن کالا به خاطر کپی برداری تولیدکنندگان داخلی پایین میآید و افراد متوسط و قشر پایینتر جامعه هم به سراغ همان مدها میروند.
فقط کافی است هنگام عبور از خیابانها به ویترین مغازهها با دقت بیشتری نگاه کنید. بعد متوجه میشوید که تمام مدلهای لباس مغازهها مشابه هم هستند مدلهایی که مدتی مورد توجه مردم قرار میگیرند و بعد از زمان کوتاهی جای خود را به مدلهای تازه میدهند.
سعید 40 ساله، صاحب یک فروشگاه لباس زنانه در این باره میگوید: بیشتر جوانان به سراغ لباسهایی میروند که مد روز است و مد روز هم همان لباسها و اجناسی است که در مغازهها و مراکز تجاری به فروش میرسد. او معتقد است افرادی مد را به بازار معرفی میکنند که این کار برایشان منافع اقتصادی دارد و آن را بسرعت در جامعه گسترش میدهند. این مغازهدار روی مد بودن و ظاهری متفاوت داشتن را برای جوانان مفید میداند.
دکتر نسرین صالحی، جامعهشناس در این خصوص میگوید: همیشه مد را طبقه مرفه جامعه تعیین میکند آنها به دلیل داشتن منابع مالی و امکانات بیشتر میتوانند از مدهای جدید استفاده کنند. طبقه دیگر جامعه نیز این گروه را برتر از خود میداند و سعی دارد خود را با آن هماهنگ کند. جوانان نیز به دلیل حس تنوعطلبی و زیاده خواهی نسبت به گروههای سنی دیگر بیشتر سعی دارند خود را به این طبقه برسانند. این استاد دانشگاه مد را یک نوع خودنمایی در محیط اجتماعی میداند که مختص به جوانان نیست بلکه همه ردههای سنی را شامل میشود.
بیشتر کارشناسان معتقدند جوانان امروز به دنبال الگوهای جدید میگردند که در گذشته به دلیل کمرنگ بودن وسایل ارتباط جمعی، همه افراد کاملاً در شرایط فرهنگی خاص خودشان زندگی میکردند ولی امروزه به دلیل وجود شبکههای ارتباطی شرایط کاملاً تغییر کرده است.
نقش رسانهها
پیشرفت فناوری و به وجود آمدن پدیدههایی مثل ماهواره و اینترنت تأثیر بسیار زیادی در زندگی مردم داشته است. وقتی کره زمین تبدیل به یک دهکده جهانی میشود، قاعدتاً مردم کشور ماهم از ابزارهایی مثل اینترنت و ماهواره استفاده میکنند. ولی متأسفانه استفاده نادرست، آن را تبدیل به معضلی کرده است که امروزه شاهد آن هستیم. جوانها ساعتها پای اینترنت و ماهواره مینشینند تا جدیدترین مدلها را بیابند و خود را شبیه فلان خواننده یا هنرپیشه مورد علاقهشان کنند. حتی اگر هیچ سنخیتی با ارزشهای جامعهشان نداشته باشد. همین باعث میشود بسیاری از والدین که به فرهنگ اصیل ایرانی و سنتها پایبندند با فرزندان خود مقابله کنند که احتمالا نتیجهای در بر نخواهد داشت، زیرا جوانان به الگویی که از جامعه میگیرند اهمیت بیشتری میدهند.
مسعود محبی، جامعهشناس معتقد است: پیشرفت تکنولوژی و به وجود آمدن شبکههای ارتباطی تاثیر خود را در تمام زوایای زندگی افراد میگذارد، از نوع لباس پوشیدن گرفته تا آداب و معاشرت و همین باعث میشود فاصله دو نسل جدید و قدیم روز به روز عمیقتر شود. او میگوید: رسانههای گروهی به کمک تبلیغات و مدهای جدید نیازها و الگوهای جدیدی برای افراد ایجاد میکنند که بعضی از این الگوها با فرهنگ و ارزشهای جامعه ما هیچ تناسبی ندارد و باعث مشکلات اجتماعی و خانوادگی میشود. وی ادامه میدهد تولیدکنندگان بسرعت از طریق رسانهها نیازهای کاذبی را جایگزین نیازهای اساسی افراد میکنند. البته باید توجه داشت فقط رسانهها نیستند که در نوع پوشش و پذیرش الگوهای جدید موثرند، بلکه خانواده و ارتباط افراد در جامعه ( مدرسه، دانشگاه و... ) نیز بسیار موثراست.
محبی به این موضوع اشاره میکند که متاسفانه در ایران وقتی صحبت ازمد و مدگرایی میشود اکثراً برداشتهای نامناسب از آن دارند و آن را تخریب میکنند. در صورتی که پیروی از مد همیشه بد نیست و میتواند جوانان را از لحاظ روحی ارضا کند و حتی در پیشرفت جامعه نیز مفید باشد.
مد میتواند بخشی از فرهنگ جامعه شود، زیرا علاقه به مد در میان مردم جامعه به صورت عادت در میآید و بتدریج نمادی زیبا از فرهنگ آن جامعه به وجود میآورد.
هماهنگی یا تقلید
جامعهشناسان مد را یک پدیده اجتماعی میدانند که افراد را با یکدیکر همرنگ میکند بسیاری از جوانان مد را عامل تعیینکنندهای در جهت مشخص شدن طبقه اجتماعی خود میدانند، اما موضوعی که حائز اهمیت است، تقلید از افراد و مدهایی است که هیچگونه نسبتی با فرهنگ جامعه آنان ندارد. این مسالهای است که امروزه جوانان ما دچار آن هستند. تقلید نابجایی که میتواند اثرات منفی برای ارزشهای اجتماعی داشته باشد و تقلید کورکورانه تا حد زیادی افراد را مجبور به هدر دادن وقت و پرداختن هزینههای زیاد میکند و در نتیجه آنها را از فعالیتهای مثبت باز میدارد. دکتر عسگری میگوید: البته تقلید از مد همیشه اثرات منفی ندارد بلکه میتواند نتایج مثبتی هم داشته باشد. شادی، نشاط و نوگرایی، زندگی انسانها را از یکنواختی خارج میکند و احساس تازه شدن به آنها میدهد.
این مساله مهم تأکید دارد بر حفظ ارزشهای ملی، فرهنگی، مذهبی که با جلوگیری از تقلید نادرست میتوان آن ارزشها را حفظ کرد. او ادامه میدهد برای جلوگیری از هرگونه افراط در زمینه مدگرایی، نباید با نسل جوان مقابله و تندخویی کرد. بلکه باید به آنها آزادی داد و زمینه مناسب برای انتخابی درست برایشان فراهم کرد.
حرف آخر
شاید اگر جوانان ما با فرهنگ اصیل ایرانی بیشتر آشنا شوند و به هویت خود پی ببرند، پوششی معقول و مطابق با فرهنگ خود را انتخاب کنند که برای ایجاد چنین فضایی احتیاج به فرهنگسازی داریم. در اینباره چندی پیش دولت برای پاسخ به نیازهای جامعه و مقابله با وضعیت نامناسب، مدلها و طرحهای مختلفی را بررسی کرد که عدهای آن را راهکاری مناسب میدانستند و عدهای دیگر دخالت در حریم خصوصی افراد. ولی موضوع مهم این است که جامعه ما الگوبردار نیست و تنوعطلب است. میتوان نتیجه گرفت بهترین اقدام را خانوادهها و مسوولان جامعه میتوانند انجام دهند که با ایجاد بستر فرهنگی مناسب برای جوانان الگوهای شایسته به وجود آورند. سارا حق وردی
دلایل مدگرایی در نوجوانان
نوجوان در گذشته به لباس اهمیت چندانی نمیداد، کافی بود پوشاکی مناسب بر تن داشته باشد؛ ولی امروز نوع لباس، رنگ، طرز دوخت و حتی دکمههای آن مورد توجه وی قرار دارد. به نوشته «جامجم آنلاین»، امروزه، کوتاه و بلند کردن موها، مدل دادن و دیگر آراستنها، جزو ضروریات و تقریبا بخش اعظم زندگی دختران و پسران شده است یا پسرها که قبلا با ماشین نمره چهار، سر خود را اصلاح میکردند، ولی حالا دیگر هزینه کوتاه کردن یا آرایش موی سر یک نوجوان پسر، سر به فلک میزند! بنابراین مشاهده میکنیم همه چیز، دستخوش تغییر و تحول شده است.
ولی توجه به مد و اهمیت دادن به لباس و آرایش از ویژگیهای رفتاری مهم این دوره (نوجوانی) به شمار میآید. در این سن، نوجوان به ظاهر خود و زیبایی ظاهر ،توجه بیش از حد نشان میدهد. مُد و پیروی از آن، از شیوههای بالندگی نوجوانان شده است، همچنین نوجوان به پوشیدن لباسهایی علاقهمند است که در میان همسالان خود محبوبیت دارد یا از الگوهای زمانش که ممکن است هنرپیشه یا یکی از افراد سرشناس جامعه خود یا کشور خارجی باشد، پیروی میکند و جالب اینجاست که با تغییر مد، علاقهاش نیز نسبت به مد قبلی تغییر میکند.
دلایل توجه به لباس و مد
اگر نوجوان به سر و وضعش بیش از حد توجه نشان میدهد و به پوشیدن لباسهای عجیب و غریب علاقه زیادی دارد، باید گفت دلایل گوناگونی میتواند عامل چنین رفتاری باشد. گاهی اینگونه رفتارها از حالت «خودشیفتگی» نوجوان نشات میگیرد که در این سن بشدت ظاهر میشود.
وابستگی به گروه همسالان نیز از جمله عواملی است که باعث پیروی نوجوان از مد و توجه او به ظاهرش میشود، زیرا وسیلهای است برای هماهنگی با همسالان و مورد قبول آنان قرار گرفتن. متأسفانه پیروی از مد و پوشیدن لباسهای ناهمگون، می تواند نوعی واکنش ستیزهجویانه نوجوانان نسبت به مسائل و موضوعاتی باشد که در جامعه میگذرد و آنها با این مسائل مخالفند و به این ترتیب، ناخشنودی خود را ابراز میدارند.
پیروی از مد گاهی هم وسیلهای برای اعلام جنگ به بزرگترها و احتمالا دهنکجی به اجتماع است، نوجوان میخواهد ناسازگاری خود را با محیط به نوعی ابراز کند، چون راهی نمییابد، ناچار به پیروی از مد که یکی از این وسیلههاست، متوسل میشود. برخی نوجوانان نیز به دلیل مورد توجه قرار گرفتن به طرف مد میروند.
اهمیت دادن به مدل لباس و پوشاک ویژگی مهم دوره نوجوانی است. یکی از دلایل این اهمیت، آن است که از این طریق نوجوانان تجربه میکنند چه کسی هستند و میخواهند که دیده شوند. البته پوشاک و مدل لباس برای هر فردی نوعی علامت هویتی تلقی میشود.
با وجود این، از آنجا که نوجوانان در دوره رشد و تحول هستند، در درجه اول طرز لباس پوشیدن آنها نشاندهنده تصور آنان از خودشان است لذا نوع پوشاک و لباس اهمیت بیشتری برای آنها پیدا میکند. علاوه بر این، نوجوانان میآموزند طرز لباس پوشیدن نقش مهمی در روابط اجتماعی و اینکه از سوی دیگران چگونه مورد ارزیابی قرار میگیرند، ایفا میکند.
از این رو، طرز و مدل لباس هم برای همسالان و هم بزرگسالان نشانه مهمی میشود. شواهد نشان میدهد لباسهای مُد در دبیرستان، نشان از پایگاه و شأن بالای اجتماعی میدهد و برعکس لباسهایی که کمتر مُد هستند، دارای پایگاه و شأن پایین اجتماعی است.
چه لباسی بپوشم؟
این هم یکی از سوالاتی است که نوجوانان دائما از والدینشان میکنند. چندین دست لباس دارند، ولی موقع انتخاب لباس متحیرند که چه لباسی بپوشند. نوجوان از هیچ لباسی برای مدتی طولانی راضی نیست و فکر میکند اگر هر روز لباس جدیدی برایش بخرند، وضعش از آنچه هست، بهتر میشود.
مرتبا با سر و وضعش ور میرود، این لباس را نپوشیده، آن یکی را امتحان میکند. هنوز از پیراهنی استفاده نکرده، به بهانه قشنگ نبودن، آن را به کناری میاندازد، یا به دوست تازهاش میبخشد. نوجوانی که هنوز اندامش کاملاً شکل نگرفته، پاهایش باریک است، گردنش لاغر است و یکدفعه قد کشیده، از هر لباسی بیزار است؛ برای این که هیچ لباسی به این اندام تازه شکوفا شده نمیآید پس او حق دارد کلافه باشد.
او همه تقصیرها را به گردن طرح و مدل لباس میاندازد، در حالی که مشکل از جای دیگری آب میخورد.البته این واکنشها غالبا به دو گروه از نوجوانان تعلق دارد؛
گروه اول، آنهایی هستند که میخواهند مورد توجه قرار گیرند و هرکجا ظاهر میشوند، صحبت از آنان باشد.
اینها در واقع اعتماد به نفس کمتری دارند و اضطراب، از ویژگیهای بارز آنهاست. درست به همین دلیل در اکثر انتخابهای خود، و منجمله لباس، مردد و سردرگماند.
گروه دوم هم که تفاوتهای رفتاری زیادی با گروه اول ندارند، گرفتار رفاه فراوان هستند و آنچه را که اراده میکنند، والدین بلافاصله برایشان فراهم میکنند. تنها واکنش اصولی والدین، این است که با برقراری رابطهای عاطفی و مهرانگیز، آنها را به تعادل برسانند.
عدهای دیگر اصلا به سر و وضع خود اهمیت نمیدهند، هر چه دم دستشان میآید میپوشند و دنبال مد و این جور چیزها نیستند و به هر چه برسند قانعند، آنها از بس که از ریخت و قیافه خویش بیزارند، هیچ فکر نمیکنند با پوشیدن لباس یا تغییر آن بهتر شوند، بنابراین همه چیز را رها میکنند.
آنچه مسلم است، بیشتر این واکنشها طبیعی و اقتضای سن آنهاست. والدین وقتی به طبیعی بودن اینگونه عکسالعملها واقف شوند، صبوری لازم را برای تغییرات خواهند داشت و در مقابل چنین رفتارهایی، برخوردهای از پیش تعیینشده خواهند داشت.
خطر تهاجم غرب
غربیها برای نفوذ در میان ما شگردهای خاصی دارند که انتقال مد هم یکی از این حیلههاست. متأسفانه نوجوانان به علت نداشتن اعتماد به نفس کافی، خود را باور ندارند و ناخودآگاه فکر میکنند اگر از مد پیروی کنند، شایستگی بیشتری خواهند داشت.
خطر الگوها در خانه
شما میدانید که فرزند، الگوی اولیه را از والدین میگیرد. وقتی فلان خانم یا آقا تحت تأثیر مد، هر هفته لباسهای خود را به رنگی در میآورد و دهها تقلید کورکورانه از فرهنگ غرب میکند، نمیتواند فرزندان خود را نسبت به پیروی از مد باز دارد.
خطر ازخودبیگانگی فرهنگی
خطرناکترین نوع از خودبیگانگی، از خود بیگانگی فرهنگی است، زیرا اصولا ظهور فرهنگ کشوری بیگانه در جامعه و رواج و توسعه آن، باعث از خودبیگانگی فرهنگی میشود. هنگامی که فرد، تمام خصایص و سنتهای مفید فرهنگی کشورش را بدون توجه و شناخت ندیده بگیرد و سمبلها و آداب و رسوم کشورهای بیگانه را به علت مترقی بودن بپذیرد و آن را توجیه کند، به از خود بیگانگی فرهنگی مبتلا شده است.
تداوم چنین کاری باعث سوءتربیت افراد و در نتیجه، افزایش مشکلات و نابسامانیهای داخلی و خارجی جامعه میشود. پیروی از مد، لباس و آرایش برایش اهمیت خاص دارد؛ میخواهد از دیگران یاد بگیرد و تقلید کند. گاهی در این راه زیادهروی میکند و اغلب شرایط فرهنگی، اجتماعی، سنتی و بودجه خانواده را در نظر نمیگیرد.
توجه به ظاهر، باعث میشود از یکدیگر لباس قرض بگیرند که این رفتار بیشتر در میان دختران دیده میشود. سعی کنید با فرزندتان صحبت کنید و شرایط زندگی خود را با او در میان بگذارید و به جای سرزنش، تلاش کنید هویت او را که یک ایرانی است به وی تفهیم کنید تا باور او نسبت به خود و کشورش بیشتر شود. مشکل ما این است که خودمان و فرهنگمان را دست کم میگیریم.
توصیههایی در مورد مساله مد
لباس، آراستگی ظاهر و همرنگ شدن با همسالان از جمله عواملی است که مانع به وجود آمدن احساس عدم تناسب با جامعه در نوجوان میشود.
برای برخورد با مساله مدپرستی در نوجوانان نکاتی ذکر میشود، که عبارتند از:
1- برای در پیش گرفتن رفتار منطقی و درست در این مورد، قبل از هر چیز باید سعی کنید درباره مد یا نوآوری لباس نوجوانان اطلاعاتی بدست آورید. منظور این نیست که باید حتماً از مد پیروی کنید، بلکه هدف این است که با به دست آوردن این آگاهی، به یاد روزگار جوانی و میزان توقع خود از والدینتان بیفتید و در رفتار خود با فرزندتان صبر بیشتری به خرج دهید.
2- اصرار نداشته باشید هر چه را شما میپسندید، او هم بپسندد. او را در انتخاب لباس آزاد بگذارید و راهنماییاش کنید. گاهی ممکن است در انتخاب اشتباه کند و در اشتباه خود اصرار هم داشته باشد؛ ولی تجربهای که از آن اشتباه به دست میآورد، تأثیرش بیشتر از نصیحتهای شما در این زمینه است.
3- با در نظر گرفتن بودجه خانواده رفته رفته مقدار پولی را که برای لباسش در نظر گرفتهاید، در اختیارش بگذارید. به او اجازه دهید برای انتخاب لباس، نظر خود را بدهد، هر چند ممکن است در انتخابهای اولیهاش دچار اشتباه شود، اما بتدریج میآموزد که باید با در نظر گرفتن همه جوانب اجتماعی، خانوادگی و مانند آنها برای خود لباس تهیه کند.
4- اگر سلیقه او مورد پسند شما نیست او را مسخره نکنید یا مستقیماً او را به باد انتقاد نگیرید. اینگونه رفتارها و روشهای تند و مستقیم باعث میشود که حالت تدافعی به خود بگیرد.
5- در دوران دبیرستان، دختران دبیرستانی علاقه زیادی به آرایش دارند. در این سن به علت اختلالاتی که در ترشح غدد داخلی ایجاد میشود، اغلب دچار کک و مک یا آکنه میشوند و سعی دارند این عیب را با آرایش صورت بپوشانند. قبل از هر چیز سعی کنید مشکل پوستی فرزندتان را از بین ببرید. در این مورد خیلی صمیمانه و غیرمستقیم او را راهنمایی کنید. روش درست را به او بیاموزید و به او بفهمانید که سادگی یک دختر نوجوان را زیباتر نشان میدهد.
6- بهتر است در این دوره بحرانی با او درنیفتید و نظرتان را با اجبار به او تحمیل نکنید. بیشتر اعمال او به این دلیل است که میخواهد مورد توجه و تأیید دیگران قرار گیرد و کانون توجه باشد. بنابراین آرامش خود را حفظ کنید، چون به او کمک میکند دردها و مشکلاتش را آسانتر حل کند