خطرات گوشی های دوربین دار در مدارس
تلفن برای چندمین بار زنگ می زند. مرد با دست هایی لرزان گوشی را برمی دارد.
از پشت خط صدایی می آید که چند روزی است آرامش را از او و خانواده اش گرفته است: «چی شد، 20 میلیون تومان رو حاضر کردی؟» مرد این بار اما نگران تر از قبل با صدایی محزون می گوید:باور کنید ندارم آقا، آخه من 20 میلیون تومانم کجا بود. تو رو خدا بیا و جوانمردی کن و از خیر این کار بگذر. اما فردی که پشت خط است به این سادگی ها کوتاه نمی آید و با صدایی بلند با حالت تهدید می گوید: «همین که گفتم یا تا فردا ظهر 20 میلیون تومان رو حاضر می کنین یا این که ... ضمنا بهتره که پای پلیس به میون نیاد چون اون وقت ... خودتون که می دونید! فقط کافیه تصاویر دخترت رو به چند نفر بلوتوث کنم.» و بعد بدون خداحافظی قطع می کند.
مرد گوشی را که می گذارد به دیوار تکیه می دهد و بعد در حالی که آه بلندی می کشد، می گوید: «خدایا این چه بلایی بود؟»زن هم مثل شوهرش نگران و مضطرب است. چند دقیقه ای که می گذرد مرد رو به دخترش که او هم حسابی نگران است، می گوید: «آخه این چه کاری بود که کردی؟ مگه مدرسه جای این کارهاست. چرا توی مدرسه با دوستات پارتی گرفتین؟ حالا اگر اون نامرد تصاویر رو بلوتوث کنه من چه خاکی به سرم بریزم؟» دختر اما غیر از گریه کردن جواب دیگری ندارد.
فناوری دردسرساز
استفاده از گوشی های تلفن همراه مجهز به دوربین های عکس برداری و فیلم برداری در مدارس دخترانه، به دلیل ناآگاهی برخی از دانش آموزان از مضرات و تبعات استفاده نادرست از آن ها، گاهی اوقات موجب بروز مشکلاتی برای دانش آموزان و خانواده ها شده است.
وسیله ای ارتباطی و مفید که در سایه غفلت والدین، دانش آموزان و متولیان فرهنگ و آموزش رفته رفته به یک وسیله خطرناک تبدیل می شود.برخی از دانش آموزان دختر در مقاطع مختلف تحصیلی با در دست داشتن گوشی های دوربین دار اقدام به عکس برداری یا فیلم برداری از همکلاسی های خود می کنند و بعضا آن را نیز به دیگران بلوتوث می کنند (برای گوشی های دیگران می فرستند).برخی از دانش آموزان نیز هنگام تعمیر گوشی های خودگرفتار عده ای سودجو و فرصت طلب می شوند که با در اختیار داشتن این تصاویر قصد اخاذی از دانش آموز یا خانواده او را دارند.
متأسفانه این ناهنجاری اجتماعی روز به روز در حال افزایش است و اگر فکری جدی برای آن نشود در آینده ای نه چندان دور می تواند گریبانگیر بسیاری از خانواده ها شود.
بخشنامه آموزش و پرورش
شاید به همین دلیل است که وزارت آموزش و پرورش در بخشنامه ای به مدارس سراسر کشور هرگونه استفاده از تلفن همراه را در مدارس ممنوع کرده است.
این وزارت خانه در بخشنامه خود اعلام کرده است: هرگونه استفاده از تلفن همراه در مدارس ممنوع است و دانش آموز حق همراه داشتن موبایل را ندارد.
در این بخشنامه مدیران و مسئولان مدارس موظف به کنترل دانش آموزان هستند و در صورت مشاهده استفاده دانش آموزان از موبایل بایستی گوشی را از دانش آموز بگیرند.
اما سوالی که می توان مطرح کرد این است که آیا به صرف صدور بخشنامه می توان صددرصد این موضوع را کنترل کرد؟
بخشنامه ای که درمان نبود
مدیر یک دبیرستان دخترانه به خراسان می گوید: متأسفانه استفاده از موبایل های دوربین دار تاکنون برای مدرسه مشکلات زیادی ایجاد کرده است به گونه ای که هر از چند گاهی شاهد بروز اتفاقات ناگوار برای دانش آموزان در این رابطه هستیم.
ر-ج می گوید: با وجود بخشنامه وزارت خانه باز هم شاهد ورود این گوشی ها به مدرسه هستیم زیرا ما در مدرسه حق بازرسی کیف دانش آموز را نداریم و طبق بخشنامه فقط اگر آن را در دست دانش آموز مشاهده کردیم می توانیم گوشی را از دانش آموز بگیریم.
وی می افزاید: واقعیت این است که بخشنامه آموزش و پرورش فقط یک وظیفه جدید به انبوه وظایف ما اضافه کرده است و هر روز کارمان این شده که مراقب باشیم تا دانش آموز از گوشی تلفن همراه استفاده نکند مخصوصا گوشی های دوربین دار در صورتی که به نظر من این راه درستی نیست و آموزش و پرورش باید برنامه و سازوکار بهتری ارائه کند.
وی می افزاید: طبق بخشنامه وزارت خانه ما به دانش آموزان گفته ایم که از آوردن موبایل خودداری کنند و اگر موردی ببینیم برخورد می کنیم اما واقعیت این است که ما در تمام ساعاتی که دانش آموز در مدرسه حضور دارد بالای سر او نیستیم و ممکن است دانش آموز در ساعات تفریح همراه با دوستانش مرتکب کار اشتباهی شود، اما مدرسه باید تاوانش را پس بدهد.این مدیر مدرسه می افزاید: به نظر می رسد برای جلوگیری از وقوع هرگونه اتفاق ناگواری در درجه اول باید خانواده ها را نسبت به کارکردهای منفی موبایل های دوربین دار توجیه کرد.
یک مشاور تحصیلی و تربیتی در یکی از دبیرستان های دخترانه نیز به نقش خانواده ها در کنترل هرچه بهتر این نابه هنجاری اجتماعی اشاره می کند و می گوید: این گونه احساس می شود که خانواده ها در این زمینه نقش مهمی دارند و در درجه اول باید سطح آگاهی و توجه خانواده ها را بالا برد.
ن-و می افزاید: واقعیت این است که اگر ما بتوانیم سطح آگاهی خانواده ها را بالا ببریم و آن ها را نسبت به کارکردهای منفی موبایل های دوربین دار آشنا کنیم، مشکل حل می شود اما مشکل این جاست که خانواده ها در جامعه ما با فرهنگ های مختلف زندگی می کنند و توجیه و آموزش آن ها نیازمند یک کار گروهی است.
این مشاور در ادامه می گوید: وقتی هنوز فرهنگ استفاده از گوشی های معمولی برای برخی از افراد جا نیفتاده است، خریدن گوشی دوربین دار برای دانش آموز نوجوانی که هنوز در پی بردن به هویت اجتماعی خودش دچار مشکل است چه معنایی می تواند داشته باشد؟
وی می افزاید: این کار اشتباهی است که برای دانش آموزی که هنوز به طور کامل هویت و شخصیت اجتماعی وی شکل نگرفته است گوشی دوربین دار بخریم.
وطن پرست خاطرنشان می کند: کنترل این ناهنجاری کار سخت و دشواری است و آموزش و پرورش به تنهایی نمی تواند کاری از پیش ببرد.
وی می افزاید: به نظر می رسد مسئله اصلی اعتقادات باشد. به گونه ای که هرچقدر میزان اعتقادات دینی و مذهبی دانش آموز بیشتر باشد به همان میزان تمایل او برای انجام رفتارهای ناشایست و استفاده نادرست از موبایل های دوربین دار کمتر است.
دانش آموزان نیازی به تلفن همراه ندارند
معاون و قائم مقام دفتر بازرسی، ارزیابی عملکرد و پاسخ گویی به شکایات وزارت آموزش و پرورش نیز در این باره به خراسان می گوید: اگرچه موبایل را می توان حتی به عنوان یک رسانه تلقی کرد اما باتوجه به تبعات آن هرگونه استفاده از تلفن همراه در مدارس ممنوع شده است.
وی می افزاید: باتوجه به این بخشنامه اگر اتفاقی بیفتد مدیر مدرسه مقصر است بنابراین مدیران و معاونان مدارس باید دقت بیشتری داشته باشند.
حسینی خاطرنشان می کند: اگر قرار است دانش آموز با خانواده اش صحبت کند می تواند از تلفن مدرسه استفاده کند بنابراین استفاده از موبایل معنایی ندارد.
وی یادآور می شود: کنترل این موضوع جزو وظایف مدیران است و همان گونه که اگر دانش آموزی غیبت یا تأخیر داشته باشد، مدیر مدرسه موظف به پی گیری علت آن است در این باره نیز مدیران موظف به پی گیری و کنترل هستند.

موبایل اگر زنگ بخورد توقیف می‌شود
 تلفن‌های همراه دوربین دار برای ما مشکل ایجاد کرده و به عقیده من دانش آموزان در مدرسه نیازی به تلفن همراه ندارند. این را آقای دونویش مدیر دبیرستان مونتو می‌گوید که از دست دانش آموزانش عصبانی است.
او به تازگی با 11 دانش آموز به اتهام ضبط تصاویر غیر اخلاقی برخورد کرده است. اکنون دبیرستان او به به فهرست دبیرستانهایی که استفاده از تلفن‌همراه را در در سر کلاس درس ممنوع کرده‌اند اضافه شده است.
استفاده از تلفن همراه در ایالات متحده نه بر اساس قوانین ایالتی بلکه براساس توافق میان والدین و مدیران مدرسه صورت می‌گیرد. به طور مثال پس از آنکه استفاده از تلفن همراه در مدرسه مونتو ممنوع شد دانش‌آموزان تنها مجازند که در بیرون فضای دبیرستان از تلفن همراه استفاده کنند. این در حالی که والدین دانش‌آموزان می‌خواهند که حتما بچه هایشان از تلفن همراه استفاده کنند تا از حال و روز آنها با خبر باشند.

آیپاد، تلفن همراه و وسایل دیجیتالی ممنوع است
در مدرسه‌ مانتین ویو، مسوولان تصمیم گرفتند آوردن هرگونه ابزارهای دیجیتالی را پس از کشف تقلب دانش‌آموزانی که فرمولهای پایه‌یی را برای ذخیره‌سازی روی دستگاههایشان دانلود می‌کردند، ممنوع سازند.
شانا کمپ، سخنگوی مشاوران مدارس راهنمایی گفت: ما در مدارس خودمان با چنین مواردی کمتر برخورد می‌کنیم اما محدود کردن ابزارهای دیجیتال در مدارس نیز غیرعادی و عجیب است. متاسفانه این ممنوعیت در حال تبدیل شدن به یک روند ملی است و ما امیدواریم هر بخش برای برخورد با این ابزارها، سیاستهای داخلی خودش را داشته باشد که مطمئناً به کاهش مشکلات کمک خواهد کرد.
به گفته‌ کمپ، استفاده از دستگاهها برای تقلب، یک پدیده‌ی کاملاً جدید است و ممکن است برای مدیران و معلمانی که از نسلهای گذشته می‌آیند، برخورد با این موضوع که تکنولوژی چه کمکهای مفیدی می‌تواند به افراد بکند، کمی سخت باشد.
جونیور دامیر، دانش‌آموز ارشد مدرسه‌ مانتین ویو نیز می‌گوید: دانش‌آموزان از آی‌پادهای همخوان با دستگاههای ضبط صوت استفاده می‌کنند و پاسخ تستها را قبلاً ذخیره می‌کنند. بعضی دیگر هم نوشته‌های مهم را روی پخش‌کننده‌های موسیقی ذخیره می‌کنند و آنها را در فایلهای متن شعر یا lyric مخفی می‌کنند. در نتیجه یک فایل صوتی مربوط به موسیقی راک آمریکایی، می‌تواند پاسخی مربوط به سوالهای درس تاریخ در مورد راههای کسب درآمد کنگره‌ آمریکا را داشته باشد!
هنری جونز، معلم یکی از مدارس سنت‌گابریل کالیفرنیا نیز در طول کلاس خود، آی‌پاد دانش‌آموزی را که پاسخ تمامی تستها، نکات کلیدی امتحانات و مفاهیم را در آلبوم موسیقی جوانان خود ذخیره کرده بود، توقیف کرد! مدارس سیاتل و واشنگتن نیز استفاده از این دستگاهها را ممنوع کرده‌اند. البته این اقدامات تنها به آمریکا و انگلیس ختم نمی‌شود. کالج سنت‌ماری در اونتاریوی کانادا نیز استفاده از تلفنهای همراه و دستگاههای پخش دیجیتال را ممنوع کرده است. این در حالی است که حتی در دانشگاه تاسمانی، همه‌ دایره المعارفهای الکترونیک، آی‌پادها و پخش‌کننده‌های موسیقی ممنوع هستند.

راه حلی برای معضل تقلب با تکنولوژی
یک موسسه آموزشی در امریکا دستورالعملی را به مدارس فرستاده که شامل چند راه حل سنتی اما تقریباً کارساز است.
1- از یک امتحان، نسخه های مختلفی سوال طرح کنید. ترتیب سوالات و گزینه ها را به هم بریزید. به راحتی نمی شود شباهتی در این امتحانات یافت،
2- برای هر دانش آموز، یک میز مشخص در نظر بگیرید، دوستان نزدیک را از هم جدا کنید و سعی کنید وجود تلفن همراه در جیب دانش آموزان خاص را حدس بزنید،
3- اگر لازم بود، شخصی اضافی را نیز برای نظارت بر امتحان انتخاب کنید، دانش آموزانی که لباس مخصوص بیسبال می پوشند را هم از امتحانات محروم کنید، به هیچ کس نیز اجازه ندهید در هنگام امتحان از عینک آفتابی استفاده کند، (گفته می شود جاسازی دستگاه های الکترونیکی در لباس های بیسبال، بسیار راحت و عملی است و جیب های متعدد این لباس باعث می شود به بهانه پوشیدن لباس بیسبال، دانش آموزان موبایل ها وMP3Playerهای خود را در آن مخفی کنند.

قوانین شل و سفت کن
بسیاری از مدارس استرالیا قوانین سفت و سختی را برای استفاده از تلفن‌همراه در مدرسه وضع کرده‌اند. مدرسه ویکتوریا همراه آوردن تلفن‌همراه را به داخل کلاس ممنوع اعلام کرده است. اگر معلم در سر کلاس متوجه زنگ تلفن همراه یا صدای دریافت پیامک شود بلافاصله تلفن همراه را توقیف می‌کند. سایر مدارس استرالیا نیز قوانین مشابهی وضع کرده‌اند به طور مثال مدرسه آبردین شعاری را به این مضمون که "اگر زنگ بخورد معلم صاحب می‌شود" در همه کلاسها نصب کرده است تا بدین وسیله استفاده از تلفن‌همراه را در سر کلاسها ممنوع کند.
مارتین دیکسون از سخنگوی مخالفان وزیر آموزش و پروش استرالیا می‌گوید که دولت باید برای همه مدارس قانون یکسانی وضع کند. اما سخنگوی وزیر آموزش و پرورش بران نرس می‌گوید که مدارس معمولا با مشورت با معلمین و اولیا قوانین تلفن‌همراه را وضع می‌کنند و هر مدرسه شرایط خاص خود را دارد.
دبیرستان مری ماک به تازگی قوانین سفت و سخت قدیمی را کمی نرم تر کرده است. پیش از این دانش‌آموزان تنها می‌توانستند 5 دقیقه هنگام نهار تلفن‌های همراه خود را روشن کنند اما اکنون اجازه دارند در سراسر موقعی که مشغول نهار خوردن هستند از تلفن همراه استفاده کنند. مرج چیفری مدیر دبیرستان مری ماک می‌گوید:باید تعادلی را میان زمان آموزش و فراغت دانش‌‌آموزان ایجاد کرد، ضمن آنکه والدین انتظار دارند تا به بچه‌هایشان اجازه دهیم از تلفن‌همراه استفاده کنند. البته بدین طریق دانش‌آموزان آزادی عمل بیشتری دارند و دیگر می‌دانند که در ورود به کلاس باید تلفن‌های همراه خود را خاموش کنند. در صورتی که دانش آموزی در سر کلاس با تلفن‌همراه صحبت کند و یا پیامک ردوبدل کند تلفن همراه ظبط می‌شود و به والدین دانش‌آموز داده می‌شود.

هرجا یک جور، هر کس به طریقی
قوانین مربوط به استفاده از تلفن همراه هر جا به یک صورت است. وزارت آموزش قطر استفاده از تلفن‌های همراه دوربین‌دار توسط دانش آموزان و دانشجویان این کشور را ممنوع اعلام کرده است. دانش‌آموزان و دانشجویان در صورتی مجاز به استفاده از تلفن‌های همراه هستند که در خارج از ساعات درسی از آن استفاده کنند. در اطلاعیه وزارت آموزش قطر آمده است: قانون ممنوعیت استفاده از تلفن‌های همراه دوربین‌دار برای جلوگیری از گرفتن عکس از دانش آموزان و دانشجویان، و احتمال سوءاستفاده از این عکس‌ها است. در صورت سرپیچی افراد از این قانون، متخلفین به مجازات زندان تا یک سال، و جریمه پنج هزار ریال قطری محکوم خواهند شد.
برخی از مدارس انگلیسی درقانونی که هفته گذشته به تصویب رسانند آوردن تلفن های همراه به مدارس را نیز ممنوع اعلام کردند. مدیرمدرسه مونت گومری می گوید: « موبایل های دوبین دار وسیله ای برای ثبت صحنه های زیاد وبه یاد ماندنی هستند. اما ظاهراً بچه ها کاربرد دیگری برای آن پیدا کرده اند: تقلب هنگام امتحان.
اما بسیاری از دانش آموزان این گونه تصمیمات امنیتی خوشنود نیستند، پاول کندل دانش آموز دبیرستان مگنولیا می گوید: « من بدون موبایلم احساس گمشدگی می کنم. همه شماره تلفن های من درگوشی ام هستند. من هیچ وقت حتی به ذهنم هم نرسیده که می شود با موبایل تقلب کرد. درمدرسه هم کسی را ندیده ام که با موبایل تقلب کند. برای تقلب کردن شیوه های قدیمی ساده تری وجود دارد. به نظرم این تصمیم واقعاً احمقانه است.»
بیشتر مدارس منعی برای استفاده دانش آموزان در زنگ تفریح یا در حیاط مدرسه وضع نکرده اند. بدین ترتیب دانش آموز باید از لحظه‌ای که وارد کلاس درس می‌شود تلفن همراه خود را خاموش کند. آنچه مشخص است در هیچ یک از کشورهای جهان قانون یکسانی برای برخورد با دانش آموزانی که از تلفن‌همراه استفاده می‌کنند وجود ندارد. هر مدرسه بنا بر موقعیت خویش با دانش آموزان برخورد می‌کند.
*********************

چرا مضرات موبایل گفته نمی شود؟
متن زیر مصاحبه ای است با آقای علی جاسب، مخترع پارچه ی ضد نفوذ امواج الکترومغناطیسی موبایل در آلمان، که در حال حاضر در ایران می باشد.
خطرات امواج موبایل برای همه یکسان است یا در گروه‌های سنی مختلف، زیان‌های متفاوتی دارد؟
یکی از بدترین چیزها برای جنینی که در شکم مادر است، امواج الکترومغناطیسی موبایل است. بدن جنین هنوز بافت خوب و کاملی را به خود نگرفته و بسیار حساس است. امواج موبایل منجر به کاهش عکس‌العمل مولکولی در بدن جنین می‌شود.
این مسأله باعث ضعیف شدن سیستم‌های مختلف بدن می‌شود که شاید هنگامی که فرزند به دنیا آمد در آن دیده نشود، ولی پس از سال‌ها بیماری‌های مختلفی خود را نشان دهند. در کشورهای سوئیس و اتریش به خانواده‌ها بسیار تأکید شده که بچه‌های زیر 16سال اصلاً با موبایل صحبت نکنند.
چرا؟
شما اگر یک سلول را در نظر بگیرید، دیواره‌ای آن را احاطه کرده است. سلول‌های مغز بچه‌ها هنوز شکل و ساختار محکمی به خود نگرفته‌اند. در واقع تکامل یافته نیستند و دیواره محکمی ندارند. به همین دلیل میزان بیشتری از تشعشعات را از خود عبور می‌دهند که باعث اختلالات عصبی در آن‌ها می‌شود و مسائلی مانند چشم درد و کم‌ اشتهایی در آنها دیده می‌شود.
در کل حدود 58 درصد امواج موبایل‌ها برای کودکان و نوجوانان بیشتر مضر است. علاوه بر آن در برخی کشورهای اروپایی استفاده از موبایل‌ را در فضاهایی که افراد زیادی تجمع کرده‌اند، مانند اتوبوس، صحیح نمی‌دانند، زیرا امواج موبایل تنها به شخص استفاده کننده آسیب نمی‌رساند، بلکه نسبت به میزان فرکانسش افراد را تحت الشعاع قرار می‌دهد.
سئوال من این است که با این همه مضرات چرا تا کنون اطلاع‌رسانی خوبی در مورد زیان‌های موبایل‌ها نشده است؟
این قضیه درست مثل جریان سیگار است. وقتی که کمپانی فیلیپ موریس میلیاردها دلار درآمد از فروش سیگار داشت، اجازه نمی‌داد دانشمندان در این مورد نظر بدهند. حتی اگر به خاطر داشته باشید در سال 1960 ماجرایی برای یک پروفسور که روی سیگار تحقیق می‌کرد رخ داد و او را کشتند.
الان فروش موبایل‌ها در دنیا از پُر درآمدترین کارهاست و حتی بسیاری از مراکز آن‌ها دولتی هستند و کسی دوست ندارد از میزان سودش کاسته شود. پس با وجود آگاهی از مضرات آن، هیچ اطلاع‌رسانی نمی‌کنند. آن‌ها میلیاردها دلار برای راه‌اندازی آنتن‌های BTS خرج کرده‌اند و می‌خواهند سودش را ببرند. اگر بخواهند سیستم‌هایشان را تغییر دهند، باید تریلیون‌ها دلار هزینه کنند. پس راه پر سود برای آن‌ها عدم اطلاع مردم از زیان‌های موبایل است.
یادم هست ما استادی در دانشگاه داشتیم که می‌گفت: نگران ازدیاد جمعیت جهانی نباشید، انسان‌ها خودشان آنقدر چیزهای مضر مانند سیگار، موبایل و ... می‌سازند که خود با دست خود می‌میرند.
گفته می‌شود که در ایران اگر در روی خانه‌ای آنتن‌های BTS را نسب کنند به آن‌ها ماهیانه پول می‌دهند؟! این پول‌ها هیچ گاه جای آن زیان‌ها را نمی‌گیرد و باید تاکید کنم خانه‌هاباید حداقل 50 تا 60 متر از BTSها دور باشند تا امواج به آنها کمتر ضرر بزند.
می‌دانید که بعد از تذکرات بسیار دانشمندان در دنیا در این مورد، در سازمان ملل بخشی به نام ICNRIP تأسیس شد که کارش فقط تحقیقات و کنترل میزان امواج الکترومغناطیسی مضر برای انسان و طبیعت است.
چرا کشورهای اروپایی نسبت به موضوع حساس‌ترند؟
در کشورهای اتریش، آلمان و سوییس تاکنون دانشمندان مقالات بسیاری را ارائه داده‌اند و از دولت خواسته‌اند که به گونه‌ای قانون‌گذاری کند که کمترین میزان زیان به افراد برسد.
چندی پیش از دولت‌هایشان خواستند که از نصب آنتن‌های BTS در نزدیکی مهد کودک‌ها، بیمارستان‌ها یا مکان‌های تفریحی که بیشتر کودکان در آن‌ها رفت و آمد دارند جلوگیری کنند. در نروژ هم آزمایش جالبی انجام شد که نشان داد استفاده از موبایل برای بچه‌ها باعث خستگی، کم خوابی و کم اشتهایی می‌شود.
موبایل تنها در زمان استفاده و صحبت کردن با آن ضرر دارد؟
خیر. حمل کردنش هم ضرر دارد. حتی اگر 30 سانتی متر هم از شما فاصله داشته باشد، امواج الکترومغناطیس حدود 400 هزار Pw/M2 در هر لحظه با بدن اصابت می‌کند.
وقتی که شما با موبایلتان حرکت می‌کنید، جاهایی که آنتن‌ها آنها را کمتر پوشش می‌دهند، گوشی شما سعی بیشتری برای به دست آوردن آنتن می‌کند، در واقع سیگنال‌های بیشتر و قوی‌تری از خود ساطع می‌کند که این موضوع بسیار خطرناک است.
حتی به افرادی که مشکل قلبی دارند سفارش می‌شود که موبایل را دور از خود نگه دارند، در صورتی که بعضی‌ها آن را در جیب بغلشان می‌گذارند.
خانم‌های باردار باید حداقل 2 متر از موبایل دورتر باشند. یکی از نکات جالب این است که زمانی که شما با موبایلتان عکس بفرستید یا همانMMS، هزار برابر خطرش بیشتر است. این موضوع را یک دانشگاه اتریشی اثبات کرده است.
یعنی جاهایی که پوشش آنتن‌ها کمتر می‌شود، امواج خطرناک تری از موبایل ساطع می‌شود؟
بله. جاهایی که پوشش کم است، امواج گوشی بیشتر می‌شود و در جاهایی مانند نزدیک آنتن‌های BTS هم که پوشش خوب است، امواج ساطع شده از طرف آنتن‌ها برای بدن بسیار خطرناک است.
در موقع صحبت کردن با موبایل چطور؟
از هر زمان دیگری برای بدن خطرناک ‌تر است. فرض کنید در اتوبان در حال رانندگی هستید. این امواج همواره در حال کم و زیاد شدن هستند که باعث افزایش میزان برخورد امواج و شدت یافتن آن می‌شود، زیرا در مسیر اتوبان میزان پوشش‌دهی آنتن موبایل یکسان نیست.
استفاده از هندز فری (hands free) نمی‌تواند درصد امواج را کاهش دهد؟
خیر، زیرا هندز فری هم مانند یک آنتن عمل می‌کند و تفاوت خاصی در میزان اصابت امواج با بدن ندارد.
آیا در آلمان تاکنون ارگان‌های دولتی بوده‌اند که نسبت به اختراع شما عکس‌العمل خوبی نشان دهند؟
در آلمان آنقدر از این اختراع استقبال شده که خود من هم باور نمی‌کردم. علاوه بر آلمان، از کشورهای ژاپن، برزیل، سوئیس و اتریش هم پیشنهادات خوبی برای تولید داشتم ولی ایران را بیشتر از تمام دنیا دوست دارم و این کار را در ایران ادامه خواهم داد.